Το κλειδί για τη χώρα της Ροδιάς, σε χρώμα πορφυρό. Ανοίγει τη πύλη με λαλιές μουσικές…
Νότες αντηχούν σιγομουρμουριστά…
Ζωντανεύουν…
Αποκτούν αρμονία ρυθμική, αγαπητική…
Ένταση αυξανόμενη, δυνατή…
Ένταση που αρχίζει να σπάει…
Να κυματίζει…
Να ανεβαίνει σε χιονισμένα όρη…
Και οι νότες καλύπτονται με λευκή πάχνη…
Στριφογυρίζουν …
Χορεύουν στον αέρα…
Δίνουν τα χέρια…
Ενώνονται…
Ταξιδεύουν…
Απαλά ακουμπούν στη γη…
Την ποτίζουν ως τα έγκατά της…
Ξεκουράζονται στο ζεστό χώμα του πυρήνα της…
Στα σκοτεινά χωρίζονται…
Αναζητούν ρωγμές…
Βρίσκουν και ξεπηδούν ζωηρά…
Αναπνέουν πάλι αέρα…
Απλώνουν τα μουσικά σώματά τους οι νότες…
Αποκτούν το δικό τους όγκο…
Αισθάνονται την αλαφράδα τους…
Ανυψώνονται…
Οι νότες στη χώρα της ροδιάς δημιουργούν μια ιστορία. Κάλεσμα φαντασίας και δράσης. Ανατροφοδότηση για το Δέντρο της Ζωής.
Νέος χρόνος. Νέα σοδειά.
Το Δέντρο χαρίζει καρπούς.
Σπάει τα ρόδια του σε αγάπης κύματα.
Στη χώρα του… Καλωσορίσματα!
Αιμιλία Πανταζή
