καλησπέρα,
δεν αντέξαμε παραπάνω ❤
αυτό το Σάββατο η ομάδα Ελατού κανονίζει συνάντηση στο κουτούκι του Γρίλλη
Για περισσότερες πληροφορίες και κράτηση θέσεων επικοινωνείτε με Γιώργο Καλαμένιο, Ιουλία (Νο 15) ή Νίκο (Νο 14).
Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες μιλάνε για ένα DVD που θα κυκλοφορήσει, 🙂
Φιλιά.
Ζήτησες να κρυφτείς πίσω από αυτό
Να το ξεγελάσεις με έναν άλλον σου εαυτό
Μα καθώς σε κοίταζε, σου ψιθύρισε ποιο κομμάτι από σένα είναι
Απορείς, θυμώνεις, χάνεσαι στη μοναξιά σου πίσω από το προσωπείο της αποδεκτής υπόστασής σου
Μα αυτό σου εγγυήθηκε μια αποκάλυψη χωρίς επικρίσεις
Έλλη
Αστέρια όμορφα!!!
Την Παρασκευή (αύριο 24 Απρίλη) έχουμε παρουσίαση των σεμιναρίων που μου άλλαξαν τον τρόπο που είμαι, κινούμαι στη ζωή μου, υπάρχω.
Σας λέω μόνο πως… τα Σάββατα που δεν είμαι μαζί σας, είμαι εκεί, και το θεατρικό παιχνίδι, ειδικά με τον Σίμο, το έχω πολύ ψηλά 🙂
Σας καλώ να έρθετε, να πάρετε μια γεύση και να δείτε αν σας κάνει ή όχι χωρίς καμμία δέσμευση.
Η παρουσίαση θα γίνει στην Μπούσγου 4 στο πεδίον του Άρεως στις 8 το βράδυ (Μπούσγου 4, Αθήνα 11473).
Θέλω πολύ να σας δω στον χώρο αυτό ❤
Σας φιλώ πολύ και είμαι στη διάθεσή σας για ότι θέλετε. Εκτιμώ πολύ να μου στείλετε ένα μήνυμα ή mail το αν θα παρευρεθείτε.
Με πολύ πολύ αγάπη από το Κατερινάκι ❤ ❤ ❤
Το ανοιχτό εργαστήριο είναι ένας τρόπος να γνωρίσετε, να βιώσετε τη λειτουργία των θεατρικών τεχνικών για την εκπαίδευση, την ομάδα μας, τον εμψυχωτή μας Σίμο Παπαδόπουλο και την αλληλεπίδραση όλων μας σε πραγματικό χρόνο. Μπορείτε έτσι να γνωρίσετε καλύτερα τη δουλειά που γίνεται στο Εργαστήριο Θεάτρου ΠΑΥΣΙΣ και να αξιολογήσετε τις προταιρεότητές προτεραιότητές σας για τον επόμενο κύκλο 2015-2016.
Αρχέτυπα και Προσωπεία στο Εργαστήρι Θεάτρου Παύσις μας περίμεναν, κι εμείς διερευνήσαμε τις διαθέσεις μας ληθαργικά, άνετα, οργανωτικά. Ο ενθουσιασμός μας εκσφενδονίστηκε απ’ τα ορθωμένα δάχτυλά μας. Κι όταν το βλέμμα μας αφέθηκε στην παράνοια, τελειώσαμε το ταξίδι σε άκαμπτη θέση.
Θελήσαμε να συγκριθούμε, να αποδώσουμε στους εαυτούς μας συγκεκριμένη και βέβαιη ταμπέλα. Γρήγορα ανακαλύψαμε πως όλες οι ετικέτες μάς ανήκαν. Η συνειδητοποίηση της πλάνης μας σαν να στρώθηκε σε μαύρο πανί για να ακουμπήσουν πάνω του στοχαστικά τα Προσωπεία.
Η ώρα της μέγιστης αποκάλυψης της δύναμης που γίνεται μάσκα μ’ όλο το σώμα, διαδραματίζεται μπροστά μας.
Το Προσωπείο φορέσαμε αφού κονταροχτυπηθήκαμε μαζί του . Κρυφτήκαμε πίσω του. Τολμήσαμε να βρούμε… Εμάς. Εκεί, στα σκοτεινά τα μάτια ντύσαμε τη γύμνια μας και χορέψαμε το χορό του. Δευτερόλεπτα πέρασαν πριν η Ανάσταση αποκτήσει δύναμη και ουσιώδη.
Χαιρετηθήκαμε. Έπειτα ο καθένας συνέχισε το δρόμο του. Τα περιττά είχαν σαλπάρει γι αλλού. Τα ‘χαμε συναντήσει στις υφές της μάσκας μας, τώρα, που διασχίζαμε το πεζοδρόμιο και τα μέσα μας είχαν καθαρίσει.
Υ.γ. και κάθε φορά που παραδεχόμαστε πως το εργαστήρι που βιώνουμε είναι το πιο σημαντικό, έρχεται το επόμενο για να επιβεβαιώσει πως τα καλύτερα έπονται…
Αιμιλία
Ήταν για μένα πολύ ιδιαίτερη εμπειρία να μοιραστώ μαζί σας, στο εργαστήρι της 21ης Μαρτίου, την ημέρα της Πρωτοχρονιάς της πατρίδας μου αλλά και της θρησκείας μου που όπως σας είπα συμπίπτει με την εαρινή ισημερία κατά την οποία όλη η φύση ανανεώνεται κι έτσι πρέπει να ανανεώνεται και ο άνθρωπος ως σημαντικό μέρος της φύσης κι αυτός!
Μου ζητήσατε κάποιοι να σας δώσω λίγες πληροφορίες για το έθιμο της Πρωτοχρονιάς στην Περσία για την Πίστη μου γενικότερα. Άργησα, αλλά δεν το ξέχασα!
Λοιπόν, ο εορτασμός της πρώτης μέρας του χρόνου στην εαρινή ισημερία (21 Μαρτίου) είναι πάρα πολύ παλιό έθιμο και απαντάται όχι μόνο στην Περσία αλλά και σε άλλους πολιτισμούς. Μέχρι τους πρώτους μεσαιωνικούς χρόνους, το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης θεωρούσε την 25η Μαρτίου αρχή του νέου έτους, αφού σύμφωνα με το Ρωμαϊκό ημερολόγιο ο Μάρτης ήταν ο πρώτος μήνας του χρόνου (εξ’ ου και Σεπτέμβριος 7ος, Οκτώβριος 8ος κλπ). Η Μ. Βρετανία μέχρι το 1752 θεωρούσε αρχή του έτους την 25η Μαρτίου και οι Βυζαντινοί θεωρούσαν την εαρινή ισημερία πρωτοχρονιά, εξ΄ου και τα Μαρτιάτικα κάλαντα! Στην αρχαιότητα γίνονταν τελετουργίες για την εαρινή ισημερία και οι άνθρωποι έπρεπε να εξαγνιστούν εκείνη την περίοδο. Έτσι και στη θρησκεία που πιστεύω εγώ, νηστεύουμε 19 μέρες πριν την πρωτοχρονιά μας σαν σύμβολο εξαγνισμού της ψυχής και προετοιμασίας για το νέο έτος!
Ένα πολύ εντυπωσιακό έθιμο που υπάρχει στην περσική κουλτούρα για την πρωτοχρονιά είναι το τραπέζι που στολίζει κάθε σπίτι με επτά πράγματα (επτά μέρες της Δημιουργίας) που αρχίζουν από το γράμμα σ και συμβολίζουν σημαντικές έννοιες.
Εναλλακτικά μπορεί να βάζουν κάποιοι σεκέ, κέρματα, που συμβολίζουν την ευημερία και τον πλούτο και σομμπόλ, ζουμπούλι, σύμβολο της άνοιξης…
Όλα αυτά, βέβαια, που σχετίζονται με την πατρίδα μου είναι πολύ εντυπωσιακά και συγκινητικά αλλά πρέπει να ομολογήσω ότι πιο πολύ νιώθω πολίτης του κόσμου ίσως λόγω μιας βαθιάς ιδεολογίας, της πίστης μου στον Μπαχαολλά, που είναι ιδρυτής της Μπαχάι Πίστης. Πρόκειται για μια παγκόσμια θρησκεία που ξεκίνησε περίπου 160 χρόνια πριν στην Περσία, όπου τώρα διώκεται οικτρά, που είναι ευρεία στην προοπτική της, επιστημονική σε πολλές μεθόδους της και ανθρωπιστική στις αρχές της. Υποστηρίζει τη μοναδικότητα του Θεού, αναγνωρίζει την προοδευτική αποκάλυψή Του μέσω των Απεσταλμένων Του που έχουν εμφανιστεί κατά καιρούς (Βούδας, Μωυσής, Χριστός, Μωάμεθ, Μπαχαολλά) και τονίζει το ιδανικό της ενότητας ολόκληρης της ανθρώπινης φυλής, με σεβασμό στην ποικιλομορφία της.
Για να μην σας κουράσω πολύ, απλώς θα αναφέρω μερικές βασικές, κοινωνικές αρχές της Μπαχάι Πίστης που είναι εκτός, από την ενότητα, η ανεξάρτητη έρευνα της αλήθειας, η συνεργασία επιστήμης και θρησκείας, η ισότητα των δύο φύλων και μεταξύ των ανθρώπων γενικά, η εξάλειψη προκαταλήψεων κάθε είδους, η παγκόσμια υποχρεωτική εκπαίδευση κλπ. Από κει και πέρα, υπάρχουν πνευματικές αρχές που είναι στην ουσία κοινές σε όλες τις θρησκείες ή μπορεί να αλλάζουν λίγο ανάλογα με την πνευματική πρόοδο του ανθρώπου σε κάθε εποχή, όπως ανιδιοτελής αγάπη και αλληλεγγύη προς όλους, φιλαλήθεια, δικαιοσύνη, τιμιότητα, αξιοπιστία, ταπεινοφροσύνη, υπηρεσία, συμβουλευτική συζήτηση, κλπ. Τέλος, θα πρέπει να σημειώσω ότι δεν υπάρχει κλήρος στην Μπαχάι Πίστη, αλλά σύστημα διοίκησης από εκλεγμένα σώματα σε τοπικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο. Όσον αφορά τη λατρεία, γίνονται τακτικές συγκεντρώσεις και υπάρχουν συγκεκριμένες προσευχές και αναγνώσματα που μπορούν να διαβάζονται από τον καθένα, όπου κι αν βρίσκεται, ενώ υπάρχουν και ναοί σε διάφορα μέρη του κόσμου, ανοιχτοί προς όλους.
Να είστε όλοι καλά και να έχετε επιτυχία στην αναζήτηση αυτού που σας κάνει να νιώθετε πιο ευτυχισμένοι και πλήρεις!
Πάνθεια
video από
Αυτό το Σάββατο 18 Απριλίου 2015 έχουμε ένα εργαστήρι με θέμα τα προσωπεία (Δεν ξέρω ακριβώς τι θα γίνει αλλά ο Doctor Πι μου έχει εξάψει τη περιέργεια).
Αυτό που είναι σίγουρο, είναι ότι ο Σίμος μου ζήτησε να ανακοινώσω, να υπενθυμίσω στην ομάδα μας, ότι θέλουμε να φέρετε μαζί σας παλιά ρούχα και παπούτσια, πατατούκες είναι η λέξη που χρησιμοποίησε, και φθαρμένα παπούτσια.
Μη το αμελήσετε λοιπόν αν δεν σας κάνει κόπο! Τα λέμε σε τρεις μέρες στη Καλλιρόης στις 10 ❤
Περιμένοντας την Ανάσταση (χθες) επιβεβαίωσα ότι και αυτές οι γιορτές είχαν, έχουν, λίγο διαφορετική χροιά. Σε αυτό το εργαστήρι για άλλο έρχεσαι αλλά τελικά δε μπορεί να μη βουτήξεις κι εσύ σε αυτό που σου προσφέρει απλόχερα ο Σίμος, ο εμψυχωτής μας. Σε αυτό το εργαστήρι η συνταγή δε μοιάζει μυστική, το θέατρο είναι το εργαλείο, το μέσο, κι η πρώτη ανάγνωσή της σε οδηγεί σε βελτίωση των δεξιοτήτων σου επικοινωνίας και διαχείρισης ομάδων.
Έλα όμως που η σταφίδα πάει, αποδημητικά πουλιά ξεχάσανε τον προορισμό τους, ψηφιδωτά δακρύσανε, κορμιά πέσανε στο κρύο, από λάθος, πεταλούδες τις πήρε ο αέρας ο αναπάντεχος, μαζί με κατακίτρινα καναρίνια και καταπράσινα φύλλα πάνω σε κατακόκκινα μαγικά χαλιά, κι όλοι μαζί βρεθήκαμε στην υγρή Ελατού και ξανά πίσω στην Καλλιρόης με χιονονιφάδες και μαγικές κλωστές, συνάψεις ανθρώπων δυνατότερες κι από αλυσίδες.
Κάπου εκεί τον έχασα κι εγώ τον δρόμο μου, ευτυχώς, κι έτσι τώρα οι γιορτές μου έχουν διαφορετικό χρώμα.
Παρόλο που γνωρίζαμε από νωρίς τις βαθύτερες προθέσεις του Σίμου, κι είχαν αναλυθεί σε εκείνο το καφεδάκι μαζί με τον Παναγιώτη, τη Γεωργία και τον Αποστόλη, μετά το πρώτο εργαστήριο, δεν μπόρεσα να αντισταθώ στη μαγεία του, ή μήπως προετοιμαζόμουν καιρό τώρα για αυτό;
Κάπως έτσι, χαμένος, απολαμβάνω τις γιορτές μας, τη σχόλη, το παρόν, χωρίς τύψεις.
Περιμένω με ανυπομονησία το επόμενο Σάββατο να κοιτάξω βαθύτερα πίσω απ’ τα προσωπεία μας, περιμένω με ανυπομονησία κάθε εργαστήρι της ομάδας μας, μαζί με τους υπέροχους συνταξιδιώτες της Ελατούς, περιμένω με ανυπομονησία κάθε συνάντησή μας, κάθε γιορτή μας κι ανάστασή μας.
Ευχαριστώ, ❤
Γιώργος Ανταπτάτσιος ο τρίτος, το παλιό νούμερο 2
Εργαστήρι θεάτρου 
Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.