Παρακολουθώντας το εργαστήρι θεάτρου Παύσις μαθαίνεις πολλά: εκπαιδευτικές μεθόδους και θεατρικές τεχνικές που θα σε βοηθήσουν στην επαγγελματική αλλά και προσωπική σου ανάπτυξη.
Μαθαίνεις πως οι ουσιαστικές σχέσεις, είτε δασκάλου προς μαθητή, είτε γενικότερα ανθρώπου προς άνθρωπο, μπορούν να γεννηθούν από ένα βλέμμα.
Μια μικρή κίνηση αγάπης, τρυφερότητας, συμπαράστασης την κατάλληλη στιγμή (όταν τη χρειάζεσαι/ται περισσότερο ή όταν αληθινά αισθάνεσαι πως θες να δώσεις).
Μια μόνο φράση ή και μια στιγμή σιωπής κοιτώντας τον άνθρωπο απέναντί σου.
Με αυτούς τους ανθρώπους έχει δημιουργηθεί κάτι μαγικό: δεν γνωρίζουμε αρκετά «τυπικά δεδομένα» ο ένας για τη ζωή του άλλου: οικογενειακές, επαγγελματικές, οικονομικές λεπτομέρειες που ίσως εάν είχαμε συναντηθεί υπό άλλες συνθήκες, από την πρώτη στιγμή θα φροντίζαμε να μαθαίναμε (τη δουλειά κάνεις, είσαι παντρεμένος, έχεις παιδιά.κτλ), ούτε συναντιόμαστε συχνά ούτε τηλεφωνιόμαστε, αφού η ζωή του καθενός έχει το δικό τής ρυθμό, μα όταν βρισκόμαστε είναι σαν να μην πέρασε μια στιγμή. Τα νήματα που μας έχουν τρυφερά ενώσει είναι από τόσο απλά και σημαντικά υλικά, γι αυτό και δεν πρόκειται να εξαλειφτούν ποτέ. Ο όγκος των μικρών τεράστιος.
Κι όλο αυτό αναγνωρίζεται ως Τέχνη. Μέγα Τέχνη!
Αυτό νομίζω, πως τελικά μας δίδαξε ο Εμψυχωτής μας, Σίμος Παπαδόπουλος κι όσο ζούμε θα του το οφείλουμε.
Την Τέχνη της ανθρώπινης ουσιαστικής σχέσης.
Την Τέχνη να ερωτεύεσαι τη Ζωή.
Την Τέχνη να δημιουργείται «Καταφύγιο για τα δύσκολα», όπως λέει και η συνοδοιπόρος.
«Θα μαι κοντά σου όταν με θες», κι αυτό παιδιά, είναι πολύ, πολύ Σημαντικό.
σ.σ.γράφοντας για την ομάδα μας, για το βιβλίο μας. Όμορφες διακοπές στους συνοδοιπόρους που καλοκαιριάζουν σε αμμουδιές και ψυχές
Αιμιλία (26)
Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.